هر روزه نقاشی‌های فراوانی از طرفداران خوش ذوق و سلیقه انیمیشن‌ها و انیمه‌ها در سرتاسر اینترنت منتشر می‌شود. با این‌حال عده کمی از این جوانان هستند که دست به نوآوری در ایده‌هایشان برای نقاشی کشیدن بکنند. همانطور که در قسمت اول این مقاله اشاره کردیم، حیوانات انیمیشنی به شکل انسان‌گونه‌ای توسط این طرفداران تصور شده و سپس نقاشی‌اش کشیده می‌شود. در ادامه با نقاشی‌های دیگر این طرفداران همراه باشید.
ادامه خواندن نقاشی‌های انسان وار کشیده شده از حیوانات انیمیشنی – بخش دوم
بدون شک انیمیشن‌های والت دیزنی تاثیرات به سزایی در پختگی انیمیشن و انیمیشن‌سازی باکیفیت در سایر نقاط جهان داشته‌اند. چه نزد مخاطبان و چه نزد منتقدین، تاثیراتی که آثاری نظیر شیرشاه، دامبو یا مولان می‌گذارند به هیچ عنوان با دیگر انیمیشن‌ها قابل قیاس نیست. اگر انیمه را بتوان یک سبک پویانمایی خوب و مطرح دانست، قطعا انیمیشن‌هایی که والت دیزنی ساخته‌اند نمادی بر کیفیت بالا و سبک خاص انیمیشن سازی آمریکایی است. می‌توان گفت آبروی انیمیشن آمریکا را والت دیزنی در دوران کلاسیک نگه داشته است و حال در دوران مدرن سینما نیز شرکت دیزنی باز هم انیمیشن‌های جریان اصلی هر سال هالیوود را می‌سازد و در مقابل پویانمایی‌های دیگر نقاط جهان حرفی برای گفتن دارد. خاطرات فراوان ما از انیمیشن‌های کلاسیک والت دیزنی و در عین حال آثار مدرنش تمامی ندارند و قطعا آثاری نظیر شیرشاه، دامبو، مولان و شخصیت‌های دنیای گسترده والت دیزنی نظیر میکی، مینی، گوفی، دونالد و دیزی جزو ماندگارترین شخصیت‌های پویانمایی تاریخ، و جودی هاپز، نیک وایلد، نمو، دوری، آرلو و… از دوست داشتنی‌ترین شخصیت‌های سینمای مدرن محسوب میشوند.
حال چند جوان طراح خوش ذوق آمده‌اند تا شخصیت‌های حیوانی پر خاطره و پر مخاطب را به شکلی انسان گونه طراحی کنند! به این شخصیت‌ها روح و جان انسان گونه بدهند و حاصل آن، خطوط و رنگ‌های بسیاری است که نشان از ذهنیت این جوانان از حالت انسان گونه شخصیت‌های انیمیشنی است.
ادامه خواندن نقاشی‌های انسان وار کشیده شده از حیوانات انیمیشنی – بخش اول
بیایید با یکدیگر جهانی را تصور کنیم که خارج از محدوده انسان است و انسان به خودی خود به آن دسترسی ندارد. جهانی پر از هیولاهای مختلف. هیولاهایی که یکیشان زبانش را در میاورد تا دیگران با آن طناب بازی کنند! یکی دیگر که حرکت می کند، کثیفی از خودش به جای می گذارد و همان کثیفی را سعی می کند پاک کند! یکی قوی است، یکی ضعیف، یکی نامرئی می شود، یکی بسیار بزرگ است و این تنوع گسترده به همین روال ادامه دارد. حال در همین جهان، شرکتی وجود دارد که به آن "کمپانی هیولاها" می گویند. اعضای این کمپانی کارشان این است که از طریق درهایی جادویی، سر از کمد کودکان در بیاورند و آن ها را بترسانند. چرا که جیغ کودکان برای هیولاها نیروی برق تولید می کند! در این کارخانه دو دوست که از دانشگاه با یکدیگر همراه بوده اند وجود دارند. جیمز سالیوان و مایک وزاوسکی. جیمز هیولایی آبی و قدرتمند است که رکورد بیشترین تولید انرژی در کارخانه را داشته است. مایک هم هیولای کوچک تک چشم و شوخی است که دستیار سالی در کارخانه است و خرده کارهایش را انجام می دهد. دنیای هیولاها دنیایی است که به ورود کودکان به دنیای خودشان بسیار حساس است! آنها گمان می کنند کودکان بیماری های خطرناکی برایشان هستند! حتی اگر یک جوراب از دنیای کودکان روی بدنشان مانده باشد، به سخت ترین شیوه ممکن با هیولای حامل جوراب برخورد می کنند. ولی از شانس بد سالی، یک شب کودکی از درها بیرون می آید و وارد دنیای هیولاها می شود و سالیوان که به مرور زمان به او علاقه مند می شود، تلاش های بسیاری انجام می دهد تا آن دختر را به دنیای خودش برگرداند.
چندش اورترین موجود دنیا را در ذهن خود مجسم کنید. شاید پاسخ شما سوسک، کرم یا خیلی حشرات دیگر باشد اما پاسخ تکرار شده در ذهن خیلی ها موش است. حیوانی کوچک از دسته پستانداران که هیچ موجودی بیش از او در جهان الهام بخش ترس نیست. موش نمادی از مرگ، ترس و طاعون است! در تاریخ کهن زمین، همیشه بدبختی های زیادی را بوجود آورده و کمتر کسی حاضر است موشی در خیابان پیدا کند و آنرا به عنوان حیوان خانگی نگه دارد! موشها ذاتا موجوداتی دزد وکثیف هستند وهیچ کس دوست ندارد موقع غذا خوردن به انها فکر کند چه برسد به ان که خودش بداند آشپز غذایی که می خورد خود عامل پلمپ هزاران رستوران مطرح جهان است! بله! موضوع اصلی این کارتون محبوب با بودجه ۱۵۰ ملیون دلار و فروش چیزی حدود ۶۲۰ میلیون دلار همین است. موشی که آشپز می شود! چیزی که تا قبل از دیدن این انیمیشن باعث تهوع و گرد شدن چشمهایتان می شد؛ اما در حال حاضر تقریبا این موضوع خنده دار نیز شده است! این بار پیکسار بازگشته تا در رستوران های خودش انیمیشنی را بپزد که دهان هرچه بیننده برای تماشای فیلم است آب میاندازد و برای رستوران های مطرح فرانسوی دنیا هم تبلیغات به شمار می آید.
از زمانی که انیمیشن می دیدم و وارد برزخ پر نقش و نگار و رنگارنگ پویانمایی‌های جذاب شدم، انیمیشن های پیکسار توجهم را به شکلی خاص به خودشان جلب می کردند. تخیلات پیکساری شگفت انگیز بودند و با همان تخیلات، هرگاه بیکار می شدم، در ذهنم داستان دیگری می ساختم و آن را آنقدر گسترش می دادم تا به پایانی خوش برسم و از سیاه چالهی قدرتمند تخیلات پیکساری رها شوم. چرا که به شدت آن ها را متفاوت از دیگر تخیلات می‌دانستم و هیچ اثری از والت دیزنی، دریم ورکز یا پارامونت نمی توانستند جای درهای شگفت انگیز کارخانه هیولاها، قدرت‌های خارق العاده خانواده شگفت انگیز یا حتی اسباب بازی‌هایی که زنده می شدند را برایم بگیرند. جذابیت پیکسار پس از وارد کردن تخیل به یک فاز جدید برایم این بود که عموما پس از تماشای انیمیشن، از انسان های دیگر با سنین مختلف در مورد انیمیشن نظرخواهی می کردم و هرکدام پاسخ های متفاوتی می‌دادند. هرکس یک برداشت از انیمیشن انجام می داد و دیدگاه‌ها بسیار متفاوت بود. یکی می‌گفت نمو رنگ‌ها و نقش‌هایش بی‌نظیر است. دیگری می‌گفت رابطه پدر نمو و پسرش بسیار جذاب هستند. شخص دیگری بود که می‌گفت آن ماهی آبی کم حافظه جذابیت خاصی در انیمیشن دارد. جالب است این دیدگاه‌ها فقط برای یک انیمیشن بودند! همان موقع بود که به شگفت انگیز بودن و عظمت پیکسار پی بردم که اگرچه هیچگاه کارگردانانش مورد توجه قرار نگرفتند، اما استودیو اش با الهام گیری صحیح از آثار میازاکی، هر کارگردانی را که وارد گردانه می کند، با رضایت یک شاهکار غیر تکراری و خلاقانه دیگر ازش خارج می کند. همه از زیبایی‌های آثارش لذت می‌برند و همانطور که در نقدم از زندگی یک حشره نوشتم، پیکسار تمامی مشکلاتش را پشت سر گذاشته و با استفاده از نتایج به دست آمده از تجربیات، آزمون و خطاهایش و قمارهایی که در زندگی یک حشره (البته در یکی دو انیمیشن دیگر، ریسک و قمار نیز انجام داده است که بعدا به آنها خواهم پرداخت) انجام داد، به ثبات رسیده و حال دارد با همین فرمول پشت سر هم انیمیشن‌هایش را به نتیجه می‌رساند. اما پس از تماشای انیمیشن وال-ای، در برخی نقاط نمو را می‌توانم تنها انیمیشن مرتبط به وال-ای از لحاظ ساختار، آن هم فقط در یک مورد بدانم. وال-ای بسیار به نسبت نمو متفاوت است. ولی مانند نمو، پیامی از سوی پیکسار به منظور تلاش برای حفظ محیط زیست است.
پیکسار استودیویی است که توسط استیو جابز (زمانی که اپل را ترک کرد) تاسیس شد. تا دهه ۱۹۹۰ به تولید آثار کوتاه انیمیشنی پرداخت. اما زمانی که والت دیزنی این استودیو را به ارزش ۷ میلیارد دلار خریداری کرد، به سرعت مشغول انیمیشن سازی و تولید بخشی از انیمیشن های جریان اصلی هرسال هالیوود شد. اما قطعا هیچ کس فکر نمیکرد این طرز تفکر متفاوت پیکسار به چنین جایی برسد. پیکسار که اولین اثرش یعنی داستان اسباب بازی را ساخت و در سال ۱۹۹۵ اکران کرد، به معنای واقعی کلمه، شگفتی و خلاقیت را رقم زد. شگفتی برای مخاطب و خلاقیت برای خودش. والت دیزنی که مدیریتش هم سر زبان ها است و میداند با استودیوهای زیرمجموعه اش (و همچنین خودش!) چطور برخورد کند، سودی را از فروش آثار پیکسار دریافت کرد که شایسته اش بود.
خیلی از ماها تو بچگی هامون با اسباب بازی هامون رابطه های عمیق احساسی داشتیم، رابطه هایی که همیشه از دید بزرگتر ها رابطه های پوچ و بی ارزشیه و شاید بعضا گذر زمان نظر مارو هم به نظر اونا نزدیک کرده باشه اما میخوایم در مورد موضوعی صحبت کنیم که در کودکی همیشه آرزوی اونو داشتیم، یعنی اینکه اسباب بازی هامون زنده بشن و واقعا با ما زندگی کنند نه اینکه به زور اونا رو با بازی کردنمون مجبور به زندگی کنیم. داستان اسباب بازی ها دقیقا در مورد اسباب بازی هایی هست که حسادت میکنند، متنفر میشوند، عاشق میشوند و برای جبران، تلاش میکنند.
