فکر کنم همه با پینگو آشنایی داشته باشن! یه پنگوئن خمیری که با خانواده و دوستاش توی یه خونه یخی زندگی می کنه!
پینگو برای اولین بار سال ۱۹۹۰ (سال ۱۳۶۸) توسط کشورهای انگلستان و سوئیس ساخته شد. این انیمشن که با تکنیک استاپ – ماشن (یعنی توی هر صحنه یه حرکت جزیی انجام میشه و از صحنه عکس گرفته میشه، دوباره یه حرکت جزئی انجام میشه و عکس گرفته میشه. در نهایت این عکس ها به ترتیب پشت سر هم نمایش داده میشن تا یه انیمشن متحرک ساخته بشه) تولید شد. از سال ۱۹۹۰ (سال ۱۳۶۸) تا سال ۲۰۰۰ (۱۳۷۸) توی سوییس تولید شد و بعد از اون از سال ۲۰۰۳ (۱۳۸۱) تا سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۴) توی انگلستان تولید شد. انیمشن پینگو توی کشورهای دیگه ای مثل ایران هم پخش شد ولی توی آمریکا و ژاپن انیمشن پینگو خیلی طرفدار پیدا کرد!
محبوبیت انیمشن پینگو توی ژاپن در حدی بود که اگه توی سایت های فروش آنلاین کالا مثل eBay اسم پینگو رو جستجو می کردین تمام نتایج مربوط به محصولات کشور ژاپن بود! پخش این انیمشن با وجودی که بیشتر از ده سال براش قسمت جدیدی تولید نشده بود توی ژاپن ادامه داشت. این محبوبیت باعث شد که یه شرکت ژاپنی به فکر تولید قسمت های جدید پینگو بیفته. اونا محیط داستان رو عوض کردن. به جای محیط دنج و ساکت قطب جنوب، پینگو و خانواده اش حالا توی یه شهر شلوغ قطبی زندگی می کنن. اسم سری جدید، پینگو در شهر هست و سال ۲۰۱۷ پخش شد.
حالا بر میگردیم به موضوع اصلی این مطلب، اون شرکت ژاپنی از تکینک استاپ – موشن برای ساخت سری جدید پینگو استفاده نکرد، بلکه از تکنیک های ساخت انیمه به کمک نرم افزارهای کامپیوتری استفاده کرده و شاید بشه اون رو انیمه دونست ولی خب سری های قبلش چی؟ آیا اونا هم انیمه حساب میشن؟ اصلا آیا میشه یه انیمشن خمیری رو به عنوان انیمه محسوب کرد؟ نظر شما چیه؟